Η ιστορία ενός καταστρώματος
Δεν χρειάζεται να κάνεις διακοπές εν πλω για να φορέσεις τα boat shoes, τα καλοκαιρινά παπούτσια που έχουν συνδεθεί με την αρμύρα της θάλασσας και τα καταστρώματα των ιστιοπλοϊκών. Άλλωστε, δημιουργήθηκαν για να διευκολύνουν το περπάτημα σ' αυτά, με τη στιβαρή, τρακτερωτή σόλα τους να προσφέρει αντιολισθητική προστασία.
Είναι κατασκευασμένα κατά κύριο λόγο από μαλακό δέρμα υψηλής ποιότητας και αντοχής, έχουν κορδόνια και φοριούνται χωρίς κάλτσες. Συνδυάζονται με σύνολα που έχουν casual χαρακτήρα -σε καμία περίπτωση δεν φοριούνται με ένα καλό, φίνο κοστούμι-, ακόμη και με μαγιό.
Είναι το παπούτσι της ελληνικής άνοιξης και του διεθνούς καλοκαιριού και έχει ηλικία 80 ετών.
Η ιστορία του boat shoe ξεκινάει κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '30 και πιο πολύ έχει να κάνει με τα υλικά που χρησιμοποιούσαν στα καταστρώματα παρά με τη μόδα. Ο Πωλ Σπέρι, κάποτε εργαζόμενος στην Abercrombie & Fitch είχε αγοράσει μια μικρή, μεταχειρισμένη σκούνα και με του που την καλλώπισε λίγο, άνοιξε πανιά και βγήκε στο πέλαγος. Με το που βράχηκε το κατάστρωμα, έγινε τόσο γλιστερό όσο μια λίμνη όταν παγώνει. Τα αθλητικά παπούτσια που φορούσε εξασφάλισαν στο (εσπευσμένο) ταξίδι της επιστροφής τον χαρακτήρα του "εφιάλτη". Όταν γύρισε πίσω στο λιμάνι, πέρασε μια στρώση σμυριδόπετρα το κατάστρωμα. Και ξαναβγήκε στο πέλαγος. Δεν γλιστρούσε πια, αλλά η επιφάνειά του είχε γίνει σαν γυαλόχαρτο. Μπορούσε να έρχεται σε επαφή μαζί της μόνο με τα sneakers του. Αν την ακουμπούσε με οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματός του, ανταμειβόταν αμέσως με ένα τσουχτερό γδάρσιμο.
Οι ναυτικοί φορούσαν συνήθως εσπαντρίγιες. Το σκοινί στην σόλα τους εξασφάλιζε μεν ότι δεν θα γλιστρούσαν όταν το κατάστρωμα βρεχόταν, αλλά... τις έκανε αρκετά γλιστερές όταν το κατάστρωμα ήταν στεγνό. Και το στυλ τους δεν τού ταίριαζε. Ήταν πολύ πιο αθλητικός τύπος. Άρχισε λοιπόν να πειραματίζεται με τα sneakers του. Δοκίμασε όλων των ειδών τις σόλες που υπήρχαν εκείνα τα χρόνια, αλλά τίποτε δεν έκανε την διαφορά που ήθελε. Μια μέρα παρατήρησε ότι ο σκύλος του, ένα κόκερ σπάνιελ, που το φώναζε "Πρίγκηπα" δεν γλιστρούσε ποτέ στο βρεγμένο κατάστρωμα. Παρατήρησε τις πατούσες του. Είχαν μικρές ραβδώσεις προς διάφορες διευθύνσεις. Σχεδίασε ένα πιο γεωμετρικό, αλλά παρόμοιο herringbone σχήμα (ψαροκόκαλο που λέμε στην Ελλάδα) και το "πάτησε" σε μια καουτσουκένια σόλα. Πούλησε την πατέντα του στην Converse και το 1935 γεννήθηκε το boat shoe.